ਚਿੱਟੇ ਬੱਦਲ

ਪਿਛਲੇ ਕਈ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸਿਆਸਤ 'ਚ ਬਾਦਲ ਅਤੇ ਬਾਦਲ ਪਰਿਵਾਰ ਛਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਪਰ ਜਿੰਨੇ ਤਕੜੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਚਿੱਟੇ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਛਾਇਆ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਚਿੱਟਾ ਛਾਇਆ, ਉਸ ਮੂਹਰੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੰਗੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਦਾ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮਾਜਸੇਵੀ ਸੰਸਥਾ ਦਾ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੂਝਵਾਨ ਦਾ ਟਿਕਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਚਿੱਟਾ ਤਕਰੀਬਨ ਜੇ ਹਰ ਘਰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਹਰ ਘਰ ਦੇ ਨੇੜੇ-ਤੇੜੇ ਜ਼ਰੂਰ ਪੁੱਜ ਗਿਆ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੋਕ ਆਖਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਾਲੇ ਬੱਦਲ ਛਾਏ ਹੋਏ ਹਨ ਜਾਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਹਨ, ਇਹ ਜ਼ਰੂਰ ਕੋਈ ਵੱਡਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਨਗੇ ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਚਿੱਟਾ ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਛਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਇਸ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਮਾਹੌਲ ਵੀ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਕਿਤੇ ਲੁੱਟਾਂ-ਖੋਹਾਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਬੱਦਤਮੀਜ਼ੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਨੌਜਵਾਨ ਫਾਹੇ ਲੈ ਰਹੇ ਹਨ, ਕਿਤੇ ਬੈਂਕ ਲੁੱਟੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਚੋਰੀਆਂ-ਡਕੈਤੀਆਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਜੇਲ੍ਹਾਂ 'ਚ ਵੀ ਚਿੱਟਾ ਥੋਕ ਦੇ ਭਾਅ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਕਈ ਜਗ੍ਹਾ ਏ. ਟੀ. ਐਮ. ਪੁੱਟੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਚੁੱਕੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ, ਚਿੱਟਾ ਵੇਚਣ ਖਰੀਦਣ ਤੋਂ ਗੈਂਗਵਾਰ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੰਤਰੀਆਂ-ਸੰਤਰੀਆਂ ਅਫਸਰਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਲੱਗ ਰਹੇ ਹਨ, ਕੋਰਟਾਂ 'ਚ ਰਿੱਟਾਂ ਪਾਈਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਸਕੂਲਾਂ-ਕਾਲਜਾਂ, ਹੋਸਟਲਾਂ, ਪੀਜੀ 'ਚ ਲੜਕੇ-ਲੜਕੀਆਂ ਨਸ਼ਿਆਂ 'ਚ ਆਮ ਦੇਖੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਚੰਗੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਕਾਕੇ ਕੁਰਾਹੇ ਪਏ ਹੋਏ ਹਨ। ਕਹਿਣ ਦਾ ਭਾਵ ਚਿੱਟਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਛਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਗਠਬੰਧਨ ਸਰਕਾਰ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਭੁੱਲਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਇਹ ਸਰਕਾਰ ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਨਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਨਸ਼ਾਮੁਕਤ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਮੁੱਦਾ ਲੈ ਕੇ ਸੱਤਾ 'ਤੇ ਕਾਬਜ਼ ਹੋਈ ਸੀ, ਹੁਣ ਹਾਲਾਤ ਵੇਖ ਲਓ ਸ਼ਰੇਆਮ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੰਤਰੀਆਂ-ਸੰਤਰੀਆਂ, ਐਮ. ਐਲ. ਏ. ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਦੇ ਚਿੱਟਾ ਵੇਚਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਭਾਈਵਾਲੀ ਦੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਨਾ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਅਧਿਕਾਰੀ, ਨਾ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਮੰਤਰੀ ਨੇ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਚਰਚਾ ਆਪਣੇ ਹਲਕੇ ਜਾਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ 'ਚ ਕੀਤੀ। ਅਸੀਂ 28 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਸ਼ਹੀਦੇ-ਏ-ਆਜ਼ਮ ਸ. ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਨ ਮਨਾ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਿਰਫ 23 ਸਾਲ 6 ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਵਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਧਰਤੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀਆਂ, ਗੁਰੂਆਂ-ਪੀਰਾਂ, ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਦੀ ਕਰਮਭੂਮੀ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਏ ਹਨ, ਤੁਸੀਂ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਦਾ ਕੀ ਮੁੱਲ ਪਾਇਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪੀਰਾਂ-ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਗੁਰੂਆਂ ਦੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਅਤੇ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦਾ ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦਾ। ਆਓ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਪੰਜਾਬ 'ਚੋਂ ਚਿੱਟੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਨਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਜੜ੍ਹੋਂ ਉਖਾੜ ਕੇ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਪੰਜਾਬ ਸਿਰਜੀਏ। ਪਿਛਲੀ ਵਾਰ ਮੈਂ ਲੇਖ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, 'ਬੋਤਲ 'ਚ ਬੰਦ ਹਾਥੀ'। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਹੁਜਨ ਸਮਾਜ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਭੇਡ ਚਾਲ 'ਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਲੀਡਰਾਂ ਨੇ ਲੇਖ ਦਾ ਸਿਰਫ ਹੈਡਿੰਗ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਹੀ ਮੇਰੇ ਖਿਲਾਫ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਲਿਖਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਲੇਖ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਫਿਰ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੁਮੈਂਟ ਬਦਲਣੇ ਪਏ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੌਜੂਦਾ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਚਹੇਤੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਲੇਖ ਦਾ ਹੈਡਿੰਗ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਨੂੰ ਫਿਰਨ, ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਲੀਡਰ ਬੇਮਤਲਬ ਦੀ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੰਚ 'ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਸ਼ੇ ਦੇ ਮੁੱਦੇ 'ਤੇ ਬਹਿਸ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਤੇ ਅਸੀਂ ਮਿਲਜੁਲ ਕੇ ਘੁਣ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਖਾ ਰਹੇ ਚਿੱਟੇ ਨਸ਼ੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦਾ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਹੱਲ ਲੱਭ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਚਿੱਟੇ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਮੂਵਮੈਂਟ ਚਲਾਉਣੀ ਹੈ ਤਾਂ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਧਾਕੜ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਝੱਲਣਾ ਪੈਣਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਪੰਜਾਬ ਨਹੀਂ ਸਿਰਜਾਂਗੇ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕੌਣ ਸਿਰਜੇਗਾ? ਜੇਕਰ ਚਿੱਟਾ ਵੇਚਣ ਵਾਲੇ ਮੋਟੀਆਂ ਕਮਾਈਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸੁੱਖ-ਸੁਵਿਧਾਵਾਂ ਲਈ ਜਾਨ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਵੀ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਅੰਬੇਡਕਰੀ ਸੋਚ ਵਾਲੇ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਲਈ, ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਭਵਿੱਖ ਲਈ, ਆਪਣੀਆਂ ਧੀਆਂ-ਭੈਣਾਂ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਨਸ਼ਾਮੁਕਤ ਪੰਜਾਬ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਬਣਾ ਸਕਦੇ? ਕਿਉਂ ਲੜਾਈ ਨਹੀਂ ਲੜ ਸਕਦੇ? ਇੱਥੇ ਮੈਨੂੰ ਪੁਰਾਣੀ ਕਹਾਵਤ ਯਾਦ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਜੋ ਸੀਨੀਅਰ ਦਲਿਤ ਨੇਤਾ ਬਿਸ਼ਨ ਦਾਸ ਸਹੋਤਾ ਸੁਣਾਇਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਕ ਵਾਰ ਘੁਮਿਆਰ ਮਿੱਟੀ ਦੀਆਂ ਚਿਲਮਾਂ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੰਬਾਕੂ ਪਾ ਕੇ ਲੋਕ ਪੀਂਦੇ ਸਨ, ਉਸ ਦੀ ਲੜਕੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਚਿਲਮ ਦੀ ਥਾਂ 'ਤੇ ਪਾਣੀ ਵਾਲੀ ਸੁਰਾਹੀ ਬਣਾਇਆ ਕਰੋ ਪਾਣੀ ਠੰਡਾ ਰਹੇ ਤੇ ਲੋਕ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ। ਘੁਮਿਆਰ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਮਿੱਟੀ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਚਿਲਮ ਦੀ ਸੁਰਾਹੀ ਬਣਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਸੁਰਾਹੀ ਬਣ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਮਿੱਟੀ ਨੇ ਘੁਮਿਆਰ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇਹ ਤੂੰ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈਂ, ਤੂੰ ਮਿੱਟੀ 'ਤੇ ਹੋਰ ਮਿੱਟੀ ਪਾਈ ਜਾ ਰਿਹੈ ਹੈਂ ਤਾਂ ਘੁਮਿਆਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਚਿਲਮ ਬਣਾਈ ਸੀ, ਹੁਣ ਮੈਂ ਸੁਰਾਹੀ ਬਣਾਉਣੀ ਹੈ, ਮੇਰਾ ਵਿਚਾਰ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਅੱਗੋਂ ਮਿੱਟੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਜੇ ਤੇਰਾ ਵਿਚਾਰ ਬਦਲ ਗਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਸੰਸਾਰ ਬਦਲ ਗਿਆ ਹੈ। ਆਓ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਬਦਲੀਏ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਨੁਮਾ ਸੰਸਾਰ ਸਿਰਜੀਏ। ਆਓ ਚਿੱਟੇ ਦੇ ਕਲੰਕ ਨੂੰ ਮਿਟਾ ਕੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਬੂਟਾ ਲਾਈਏ। ਪੰਜਾਬ ਨੇ ਸਿਕੰਦਰ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੱਕ ਸਦਾ ਤੋਂ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਤਾਕਤਾਂ ਦੇ ਹਮਲੇ ਝੱਲੇ। ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਦੀ ਖ਼ਾਤਿਰ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਤਾਕਤਾਂ ਨੇ ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ 'ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਅੱਤਵਾਦ ਫੈਲਾਇਆ, ਜਿਸ ਦਾ ਦਰਦ 30 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਕ ਗੱਲ ਮੈਂ ਯਕੀਨ ਨਾਲ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਹਮਲਾ ਜਾਂ ਅੱਤਵਾਦ ਪੰਜਾਬ ਲਈ ਏਨਾ ਘਾਤਕ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿੰਨਾ ਚਿੱਟੇ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਘਾਤਕ ਸਿੱਧ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਕ ਪੂਰੀ ਦੀ ਪੂਰੀ ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨਸ਼ੇ ਦੀ ਬਲੀਬੇਦੀ 'ਤੇ ਕੁਰਬਾਨ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤਬਾਹ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਮਾਰ ਤੋਂ ਸੱਭਿਅਤਾ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਬਚਣ ਦਾ ਤਾਂ ਸਵਾਲ ਹੀ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਨਸ਼ੇਬਾਜ਼ੀ ਅੰਦਰੋਂ-ਅੰਦਰੀ ਘੁਣ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਖਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਉੱਪਰੋਂ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਪੂਰੀ ਹੈ ਪਰ ਜੇ ਉਂਗਲ ਲਗਾਈ ਤੇ ਝਰ-ਝਰ ਕਰਕੇ ਸਭ ਕੁਝ ਡਿੱਗ ਜਾਵੇਗਾ।
ਨਸ਼ਾ ਮੁਕਤ ਸਮਾਜ ਸਿਰਜਣ ਲਈ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ।
- ਅਜੇ ਕੁਮਾਰ